Gratis drinken in Mombasa

Pasen 2007 in Mombasa, Kenia: zon, zee, strand, palmen en gratis onbeperkt drinken. Je kunt het nauwelijks beter hebben zou je zeggen, maar dit is toch niet mijn soort vakantie. Samen met een paar honderd Engelse magazijnbedienden- en assistentboekhoudersfamilies; het type mensen dat je normaal gesproken niet opzoekt maar waar we nu een week lang mee onder één dak wonen. En drie keer per dag samen mee eten met op de achtergrond "Eine Reise ins Glück" en dat soort parels uit de vijftiger jaren. In het paasweekend elke avond een culturele show: een stuk of wat tuinlieden en serveersters die met een afrikaans-achtig kostuum op afrikaans-achtige muziek een beetje afrikaans-achtig op en neer huppelen. En de toeristen hadden het idee dat ze naar een authentieke wilde stammendans zaten te kijken.

Bij aankomst krijgt iedereen een blauw plastic bandje om de pols geklikt: het pasje voor gratis eten en drinken. Maar dat ging me toch te ver, ik wil op mijn zestigste toch niet nog eens met een gekleurd armbandje rondlopen zoals in het kleuterklasje van juffrouw Mien.

Massatourisme: als je zelf niets kunt verzinnen kun je je van vroeg tot laat bezig laten houden door het animation team: water-aerobics, bingo, darten, volleybal. Je hoeft niet na te denken, niets te verzinnen, gewoon de juf en de meester achternalopen. Een fantastische manier om Afrika te ontdekken.


Met andere woorden: ik vind het niks hier; Ruby vindt het fantastisch. Ons normale probleem: zij wil altijd met de massa mee; ik er juist tegenin.

Maar wat een verrassing bij de de lunch: Ms. Westbrook, Claudia's first grade juf op de Amerikaanse school in Dhaka!!!! Wij naar Kampala verhuisd, zij naar Lagos Nigeria en we komen elkaar in Mombasa tegen!

Claudia maakt altijd snel vrienden. Meestal volwassenen: ze praatte veel met een Turks-Brits stel en was ook vaak samen met Samya van de duikclub, uit Yemen. Die woont in twee volkomen gescheiden werelden: overdag een vlotte jonge meid op het strand in shorts en een T-shirt en als ze naar huis gaat een vrome moslim met een lange zwarte jurk aan en een hoofddoek om. Ik mocht wel een foto van haar maken. In Yemen ben ik daar bijna een keer om vermoord.

Claudia speurend naar Nemo

 Het is heet hier en vochtig; ik weet niet goed waarom we 3.000 dollar betalen om in die vochtige hitte te zitten afzien, terwijl het veel lekkerder is in onze eigen tuin. Het idee was dat Claudia zou leren snorkelen en godzijdank vindt ze dat ook leuk. Ze is twee keer met de boot naar het koraalrif geweest en heeft daar Nemo gevonden plus al zijn verwanten en aangetrouwde familie.

Dát is pas een zeester!

De eerste keer zijn Ruby en ik met de snorkelboot meegegaan en kwamen daar helemaal suf van terug: platgeluld door de wereldkampioen ouwehoeren: een Duitse vrouw die drie uur lang continu tegen haar twee kinderen heeft zitten aanlullen. Die kon zelfs onder water haar mond niet houden; praatte zelfs onder het snorkelen door. Arme kinderen, arme echtgenoot.

Op woensdag zijn we naar Tsavo East geweest. Mooie landschappen en veel dieren. Er lopen daar 20.000 olifanten rond en volgens mij hebben we die ook allemaal gezien. Op safari gaat het altijd over de "big five". Daarvan hebben we die dag in Tsavo alleen de olifant en de buffel gezien, maar de rest waren we al tegengekomen in het zwembad van het hotel: mijn god wat een gevaarten waggelen daar rond. In de zestiger jaren ben ik twee keer in Engeland geweest; in ’65 gelogeerd bij oorlogsvrienden van pa en ma, en in ’66 drie maanden praktijk voor de school in Boskoop. Matige eters waren het toen, veel te weinig voor mij, ik leed honger. Iedereen was dun, je zag geen dikke mensen. Nu zijn er maar zat; vette kerels met monsters van vrouwen en dikke, cola drinkende, snacks etende, gameboy spelende kinderen. 

Souvenirwinkel in de Old Town

Op donderdag naar een natuurparkje waar je krokodil kunt eten en giraffen voeren en op vrijdag een city tour: een dorpje met houtsnijders, fort Jesus en de Old Town. Oude arabische huizen met mooie houten balkons en boutiques en souvenirshops. Maar terwijl we daar rondliepen begon eindelijk de natte moesson 2007 die al een maand over tijd was. Mooi gepland voor ons want we gingen de volgende dag naar huis. Jammer voor de mensen die nog drie weken strand geboekt hadden.