zondag 29 april 2012

Dr Stockley

Kampala, 9 maart 2007

Dr Dick Stockley

Dr. Stockley, onze huisarts, is een beroemd man in Kampala. Iedereen kent hem en zijn praktijk, The Surgery. Het is een komiek. Hij heeft een heel droge, practische kijk op de medische wetenschap en als je bij hem op consult komt maakt hij je eerst aan het lachen en dan lijkt het allemaal al veel minder erg.

Toen Ruby onlangs bij hem kwam met puistjes op haar lichaam en gezicht zei hij: “Wat geeft dat? Je bent toch al getrouwd!” Tegen Tina, vrouw van een collega, die last had van een knie en daardoor niet kon joggen zei hij: “Waarom wil je joggen? Wil je eeuwig leven?”  En Claudia moedigde hij aan om altijd flink alcohol te drinken, anders zouden de mensen van de alcoholfabriek werkloos worden. Hij verzekerde haar ook dat hij elke week zijn sokken wast, of het nou nodig is of niet.

Ik geloof eigenlijk niet erg in huisartsen. Als ik zelf niet weet wat ik mankeer, weten zij het meestal ook niet en gaan maar wat experimenteren.

Maar ik had al een tijd regelmatig last van een stekende pijn aan mijn scheenbeen en ben toch maar eens naar The Surgery gegaan deze week. Stockley had een vrije dag en zijn collega Dr Ntaati bevestigde meteen al mijn vooroordelen: hij klopte wat en voelde wat en besloot toen maar mijn bloed te onderzoeken; dan was hij van me af. Morgenmiddag terugkomen voor de uitslag.

Maar de volgende dag was hij er niet en kwam ik bij Dr Stockley terecht.

“Wat is er aan de hand?”

"Hier voor op mijn been doet het af en toe verschrikkelijk pijn, net of iemand er een scherp, spits mes in ramt. Ik ben nu hier voor de uitslag van het bloedonderzoek."

"Welke idioot onderzoekt er nou bloed als je pijn aan je been hebt?"

"Tsja ........."

"Kom hier eens zitten, laat eens zien. Doet dit pijn?"

"Nee."

"En dit?"

"Ook niet."

"Zit het binnenin?"

"Nee, op de buitenkant van het bot."

"Ik weet al wat het is: neuralgia. Dat doet inderdaad erg pijn, het is beschreven als de ergste pijn die er is. Wees maar blij dat je het niet aan je kont hebt. Dat komt namelijk ook vaak voor en dan heet het "neuralgia analis". Het is tamelijk embarrassing als je in gezelschap ineens gaat gillen en naar je kont grijpt. Dan kun je het beter aan je been hebben.
Het komt ook voor op het gezicht. Het is een zenuw die pijn doet, maar de oorzaak zit op een heel andere plek. Bij de gezichtspijn zit de oorzaak in de hersenen. Bij jou zit het in de rug. Er zijn in Europa misschien wel knappe neurologen die je kunnen opereren, maar hier is er niet veel aan te doen. Doe maar elke ochtend wat rugoefeningen."

En daar kon ik het mee doen. “Wees maar blij dat je het niet aan je kont hebt.” Ik denk dat ik dat ook voortaan maar als standaard antwoord ga geven als iemand me zegt dat hij pijn heeft.

“Pappa, ik heb hoofdpijn!” “Wees maar blij dat je het niet aan je kont hebt.”

Ik heb het thuis opgezocht in Wikipedia en inderdaad: "The pain associated with TN is recognized as one of the most excruciating pains that can be experienced."

Geen opmerkingen:

Een reactie posten