zaterdag 29 augustus 2009

Koude kip - gedeelte van een brief uit Kaduna - 6 juni 1996

kuikentjes onder de schemerlamp

Hoe het met ons gaat: prima, hier en daar een malariaatje of een tyfusje, dagelijks een portie diefstal en bedrog, regelmatig eens een kok, chauffeur of paardeknecht eruitgooien, kortom, ik ben hard aan vakantie toe. Het personeel hier in huis is een ramp, deze week de kok/steward en de paardeknecht ontslagen. Eigenlijk willen ze allemaal alleen maar slapen en verder wil er geeneen naar een vrouw luisteren, dus P kan praten en dreigen wat ze wil, niemand neemt haar serieus.

Van de week weer veel overlijdensberichten: twee kalkoenen aan een virusziekte, een konijntje, per ongeluk door mij gewurgd toen ik zijn pootje aan het verzorgen was en een stuk of wat kuikentjes, nat geregend en onderkoeld.

Dat was een drama met die kuikentjes. Twee kippen lopen elk met een zwerm kuikentjes door de tuin. Eén heeft er twaalf en de ander acht. Zondagochtend heeft het urenlang geregend en toen ik op het einde van de middag even buiten kwam (ik was ziek), zag ik nog maar vier kuikentjes. Eerst dachten we dat ze door roofvogels opgevreten waren, maar even later vond tuinman Ismaila er 16 dood liggen.

Toen hij ons er bij haalde merkten we dat er een paar nog een beetje bewogen als je ze aanraakte. Ze waren ijskoud maar er zat dus nog leven in. Ik had ze al opgegeven, maar Ismaila maakte een vuurtje en daaraan hebben we ze eerst een half uur of zo opgewarmd. Vier waren zo dood als een pier, maar de rest kwam langzaam weer tot leven. Daarna de generator gestart en de overlevenden in een afwasbak onder een schemerlamp gelegd. Drie haalden het niet en bliezen alsnog hun laatste adem uit, maar 's avonds hebben we er toch negen weer aan de mama-kippen terug kunnen geven. Ongelooflijk, toen we ze vonden waren ze net zo koud als een Friki kip bij Albert Heyn in het koelvak.

Een paar van die kuikentjes had ik zelf ter wereld gebracht. Eén van die kippen zat op 12 eieren te broeden en toen er na een week of drie broeden 8 uitgekomen waren, was ze het zat en stapte op, vier vondeling-eitjes alleen achterlatend. Die heb ik toen naar binnen gehaald en verder gebroed met de warmte van mijn eigen handen en met een schemerlamp. De volgende ochtend waren er twee aangepikt, maar verder kwamen ze niet, het schoot maar niet op en de 8 broertjes en zusjes liepen al twee dagen door de tuin te piepen en te dartelen. Daarom heb ik zelf die schaal maar verder opengebroken, de natte propjes veren eruit geschud, onder de lamp gedroogd, ze een spoedcursus piepen en dartelen gegeven en daarna stiekem onder mama gedeponeerd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten