maandag 1 oktober 2012

Weer verhuisd



December 2006

Colonel Gadaffi verhuist elke dag; die zet elke avond zijn tent ergens anders op, zelfs een keer in onze tuin. Maar op hem na moet ik wel wereldkampioen verhuizen zijn: de 34ste keer heb ik snel even uitgerekend. Akii Bua Road 23B in Nakasero dit keer. Een beetje een rare bungalow: steeds als de eigenaren weer geld hadden een stukje er aan of er omheen geknutseld. Het is een beetje een doolhof geworden zo: trapje op, trapje af, hier een treetje, daar een stoepje en de woonkamer is helemaal een puzzle: een kamer om een kamer heen door bogen gescheiden, waardoor overal aparte hoekjes zijn ontstaan. Misschien ga ik het nog wel eens mooi vinden.
Het huis
De veranda
De tuin
Parketvloeren overal en een mooie veranda aan de voorkant van het huis, waar we ’s avonds meestal zitten te relaxen. Een aardige tuin ook wel met een mooi zwembad. De eigenaren, Vito en Franca uit Italie, hebben geprobeerd er een esthetisch verantwoord geheel van te maken. Veel smeedwerk en mooie lampen en antieke en art deco-achtige meubels.
Wij hadden in een meubelzaak al een ruwhouten bankstel in Afrikaanse stijl gekocht, toen door een timmerman een strakke, moderne salontafel + eethoek laten maken, en samen met Franca’s antiek en onze Afrikaanse en Aziatische snuisterijen is het nu een enorme stijlchaos in huis.

De stroom is wel een probleem hier. Ik denk dat we minder dan 50% van de tijd stroom hebben. Zaterdagmiddag hadden we bijna 24 uur zonder stroom gezeten en ik vroeg de guard hoe dat kwam. "Power is a problem in this area", zei hij. "It goes on and off. Mostly off."
We hebben wel een generator, maar die slurpt zoveel diesel dat het me te duur wordt om hem 24 uur/dag te laten lopen.

Ik mis het mooie uitzicht van ons oude huis op Mbuya Hill, maar niet de files die ik daar steeds had op weg naar en van kantoor. We wonen nu vlak bij kantoor en een paar van de beste restaurants van het land liggen hier in de straat of dicht in de buurt: Italiaans, Indiaas, Koreaans, Japans en Chinees.

Ruby had met de chauffeur/tuinman beetje bij beetje het meeste spul al overgesjouwd en zondag 3 december hoefden we alleen nog de tandeborstels mee te nemen. Niet dat alles klaar is, het is een grote puinhoop in huis en we moeten nog van alles opruimen en ophangen en indelen en regelen en kopen voor het een beetje bewoonbaar is. TV met minstens honderd kanalen hebben we intussen maar nog geen internet.

Het is de afgelopen maand slecht weer geweest: nat en koud. Ongeveer zoals in NL denk ik, maar dan veel natter. Als het in de tropen regent dan regent het ook echt, niet zo'n kinderachtig gespetter als in Europa. Het Victoria Lake is 40 cm gestegen en dat is een hoop water. Maar de laatste dagen hebben we prachtig weer gehad; hopelijk blijft dat zo, want Frank komt vrijdag en van 19 – 23 december gaan we naar het Murchison Falls Park, waar de Nijl zich door een 6 meter brede spleet wringt en dan omlaag stort. De kerstdagen in Kampala en daarna tripjes naar Jinja, kamperen aan Lake Nabugabo en wandelen in het Mpanga forest. 5 Januari vliegt hij weer naar huis.
 


Vanaf de eerste zin hebben jullie je afgevraagd wat Gadaffi in onze tuin deed: die was een paar jaar geleden op bezoek bij onze buren en Vito en Franca hebben toen hun tuin afgestaan en daar heeft hij een paar nachten in zijn tent geslapen.

Zo, dan zijn jullie weer even op de hoogte. We hebben een logeerkamer en iedereen is welkom. Kerst- en Nieuwjaarswensen volgen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten